Update week 5
Door: albertdanneberg
Blijf op de hoogte en volg Albert
11 April 2011 | Swaziland, Ezulwini
Hallo iedereen,
Bedankt voor jullie reacties.
Het is dan eindelijk zover, ik ben gestoken door e.a. beest, en wel op een plekje die minder prettig is. Ten eerste al respect dat ie me gestoken heeft meestal slaan ze mij over.
3 x raden waar ie me gestoken heeft.
Maandag (4 april) het werk is weer begonnen. Beetje onwennig natuurlijk na zo’n geweldige week vakantie en zonder de ondersteuning van Sylvia.
Op zich begon de dag goed, we (Tom en ik) hebben Michel er van kunnen overtuigen dat het beter is om de keuken eerst helemaal af te maken. We hadden ook een beetje hulp van het weer want het regende iets, hij wilde eerst buiten alles pleisteren maar dat zou betekenen dat we alleen nog maar zouden pleisteren. maar daar waren Tom en ik het niet mee eens, alles is dan half af en wij wilden graag iets afmaken voor we naar huis gaan.
Tom had me al ingelicht dat Michel er de hele week de kantjes er van afgelopen had. Totaal hadden ze 9 uur in die week gewerkt, een paar vensterbankjes gelegd. Dus Tom was zeer verdrietig over die week, Michel had een zeer hoofd gehad, er werden filmopnamen gemaakt en hij moest cement halen dus drie dagen kapot.
De materiaalkeuze voor de vensterbanken is ook bijzonder te noemen.
Het is lichtgrijs, je kan het zagen, komt dan wel wat stof vrij maar dat terzijde, en een ideaal product voor een NCP (Neighberhood Care Point) van kinderen van 2 tot 6 jaar.
Juist asbest.
Een NCP is een soort school die gesticht is door All Out Africa. Hier komen kinderen die thuis niks hebben, hoofdzaak van deze school is dat de kinderen hier 2 x per dag wat te eten krijgen. Verder krijgen ze hier wat wiskunde en de Engelse taal.
Dus maandag hebben we de vloer van de storeroom van de keuken gelegd. Maar wel om 1 uur naar de Lodge want het schijnt dat je hier wel van werken dood gaat.
Uiteraard reden de kombi’s weer niet dus weer een half uur tot 3 kwartier lopen naar de meat market en vandaar uit met een kombi naar de lodge. Daar kom je dan pas om kwart voor 3 aan.
Een kombi is een taxibusje waar je met max 15 personen in kunt zitten, meestal zitten er meer in, en waar iedereen gebruik van maakt, eigen auto’s hebben ze niet.
Van alle keren hebben we op dat moment de kombi maar 2 keer kunnen pakken. Daar kan de NS nog een voorbeeld aan nemen.
Dit was ook de dag dat de overige 4 wekers naar huis gingen.
Toen we op de lodge aankwamen had ik helaas net het afscheid van kwek en kwak gemist.
Dit is ook de dag dat er weer nieuwe vrijwilligers komen.
Elke maand komen er nieuwe vrijwilligers, sommigen blijven 4 weken en sommigen 6 weken
’s Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken op een groot scherm met de beamer.
Nee, het beest heeft me niet in de arm gestoken. Nog 2 x raden.
Dinsdag (5 april) Michel vertelde ’s morgens dat ie wat later zou komen. Dus Tom en ik naar de NCP en alvast alles gereed leggen om de vloer in de keuken af te maken, na 4 uur gewacht te hebben zijn we hem dan toch maar gesmeerd, toen wij in de kombi stapten, stapte hij eruit met een vrouwtje dus hij was allang blij dat wij er vandoor gingen. Dus middagje vrij, ff lekker wezen shoppen met Joy in Mbabane. Korte broek, shirtje en slippers gekocht. De slippers zijn achteraf voor de sier want ze lopen voor geen meter. Na alle inkopen waren we zo vreselijk moe dat we moesten uitpuffen op een terrasje. En dan moet je nog weer terug naar Ezelwini, wat een chaos dat er heerst op zo’n kombi parkeerplek. Iedereen schreeuwt de plaatsnaam van de eindbestemming en dat maal 50 kombi’s. Maarten en ik helpen deze mensen dan ook regelmatig door manzini, manzappa, manzappa, manzini te schreeuwen. We zijn tenslotte vrijwilligers hier. De mensen vinden dat geweldig.
Jeuheu, bericht van de duikschool, mijn telefoon kan niet per post, maar moet op een andere manier hier komen. Theoretisch komt ie de 16de aan.
’s Avonds zijn we naar de film geweest, fighter best wel leuke film. Daarna lag ik net goed en wel in bed, lekker warm, een zucht voor het daadwerkelijke slapen gaan, moet je pissen. Valt mee denken jullie, maar hier niet. Wij hebben geen wc op kamer dus moet je eerst over de veranda lopen naar de wc’s, dus moet je theoretisch de broek aan enz. enz. geen zin in dus broek niet aan. Er was dus nog iemand op de veranda, balen, op de rem omkeren, want er is ook nog een sluiproute naar de wc’s. Daar stuitte ik op een situatie die ik hier niet neer durf te zetten. Willen jullie dit toch weten verwijs ik jullie naar mijn Nederlandse medereisgenoten.;)
Nee, het beest heeft me niet in de been gestoken. Nog 1 x raden.
Woensdag (6 april) mijn zus was jarig, leuk hè.
Toen we ‘s morgens langs het gebouwtje van All Out Africa liepen kregen we te horen dan Michel die dag niet kwam. Hij moest naar het ziekenhuis met zijn zere hoofd. Dus er was serieus wat met hem aan de hand.
Wij hebben die dag een boekenkast getimmerd van afval hout en voorbereiding getroffen om, stel dat hij er donderdag weer was, de vloer in de keuken af te maken.
’s Avond zijn we naar de chinees gegaan want woensdags is het altijd Swazifood dag en dat is net ff minder dan de rest van het eten. Als ze het koken ben je direct in staat om de brandweer te bellen zo’n verbrande lucht dat er vanaf komt. Op zich kun je het wel eten, maar de chinees is ook wel een keer lekker.
Donderdag (7 april) Michel was er weer, hij was niet naar het ziekenhuis geweest, want zijn zere hoofd was over. Alleen had hij nu las van zijn schouder.
Jammer dat wij de voorbereiding al hadden getroffen voor het afmaken van de vloer, want nu moest ie wel. We hebben de vloer die dag helemaal afgekregen.
Vrijdag (8 april) Was weer een halve dag. ’s Middags hadden we een lunch met bbq, hoe kan het ook anders, met alle mensen die wat met All Out Afica te maken hadden.
’s Middags zijn we begonnen met een filmmarathon, we hebben in totaal 4 films gekeken, omdat het best wel koud wordt ’s avonds zat iedereen in knuffelmodus op de bank met een dekentje om, wijntje erbij zeer relaxt allemaal. ’s Avond moest ik samen met Suzie koken heel gezond allemaal zal proberen om een kopietje te maken van wat we hier eten. Best te kanen allemaal. Daarna zouden we eerst nog naar een barretje gaan, maar daar had ik totaal geen zin meer in. Lag te comfortabel op het bankie met Jessica.
Zaterdag (9 april) Tom mijn neefje is jarig
Zaterdag was een vrije dag, waar ik toch serieus ff wat aan mijn huidkleur moest doen. Dus met de Nederlanders naar het zwembad, lekker zwemmen zonnen en lunchen.
’s Avonds zijn we met zijn allen naar de chinees geweest omdat het zeer goed beviel afgelopen woensdag. Saai om te lezen hè!
Alleen dit keer was er wel iets bijzonders. Hebben we in Nederland ooit wel eens gehoord dat de chinees om 8 uur ’s avonds op een zaterdag de rijst op heeft. Hier kan dat dus wel :).
Zondag (10 april) Na een ontbijtje gemaakt te hebben voor wat medevrijwilligers (wentelteefjes kennen ze hier niet) zijn we, Max, Jessica Joy en ik, naar de kerk geweest.
Dat was serieus een geweldige ervaring om mee te maken.
Toen we binnen kwamen keek iedereen ons natuurlijk aan, er werd speciaal een rij voor ons vrij gemaakt vooraan. Toen wij binnen kwamen waren de mensen al druk aan het zingen.
Volgens mij waren er drie dominees bij de dienst aanwezig. Eentje voor de intro en de outro en twee voor de dienst zelf. De intro dominee was een grote kerel die tijdens de liedjes vooraf op een vuvuzela blaasde waar een olifant jaloers op wordt. Een compleet drumstel keyboard en een serieuze PA (JBL EON serie voor de kenners) installatie was aanwezig en alles stond maximaal. Een meisje had zin om ff op het podium te dansen tijdens een liedje en dat deed ze dan ook, zeer goed kon ze dat.
Nadat de mensen waren uitgezongen, en dat kunnen ze, en uit gedanst begon de intro dominee ons te introduceren aan de hele kerk. Wij moesten op het podium meedansen echt iets voor mij (NOT) en daar heb ik ze toch wat laten zien waar ikzelf verbaast van stond. Al die lui ons toe lachen natuurlijk, nee niet uitlachen. Daarna begon de dienst en iedereen deed mee best lachen beetje interactief was het allemaal.
De ene dominee deed het in het Engels en de andere herhaalde hem in het SwiSwati.
Iedereen was zeer enthousiast dat wij er waren en wou ons een hand geven na de dienst.
De dominees hebben onze ook nog bedankt voor onze aanwezigheid en heeft vervoer terug geregeld naar de lodge.
Oh ja bijna vergeten waar ik ook alweer gestoken was, het beest heeft het dus gepresteerd om mij op mijn tepel te steken.
Iedereen moest dus voelen en kijken wat de gevolgen waren en het verloop van herstel volgen. De tepel was serieus 3 keer zo groot. Was bijna van plan een BH te kopen.
Dat was het dan voor deze week, heb deze week niet zoveel nieuwe foto’s dus gooi er wat willekeurig op, ok?
Krijg de video van in de kerk er niet op dus bij deze staat ie op youtube. http://www.youtube.com/watch?v=jJhZtRPXbi8
Tot de volgende keer.
Bedankt voor jullie reacties.
Het is dan eindelijk zover, ik ben gestoken door e.a. beest, en wel op een plekje die minder prettig is. Ten eerste al respect dat ie me gestoken heeft meestal slaan ze mij over.
3 x raden waar ie me gestoken heeft.
Maandag (4 april) het werk is weer begonnen. Beetje onwennig natuurlijk na zo’n geweldige week vakantie en zonder de ondersteuning van Sylvia.
Op zich begon de dag goed, we (Tom en ik) hebben Michel er van kunnen overtuigen dat het beter is om de keuken eerst helemaal af te maken. We hadden ook een beetje hulp van het weer want het regende iets, hij wilde eerst buiten alles pleisteren maar dat zou betekenen dat we alleen nog maar zouden pleisteren. maar daar waren Tom en ik het niet mee eens, alles is dan half af en wij wilden graag iets afmaken voor we naar huis gaan.
Tom had me al ingelicht dat Michel er de hele week de kantjes er van afgelopen had. Totaal hadden ze 9 uur in die week gewerkt, een paar vensterbankjes gelegd. Dus Tom was zeer verdrietig over die week, Michel had een zeer hoofd gehad, er werden filmopnamen gemaakt en hij moest cement halen dus drie dagen kapot.
De materiaalkeuze voor de vensterbanken is ook bijzonder te noemen.
Het is lichtgrijs, je kan het zagen, komt dan wel wat stof vrij maar dat terzijde, en een ideaal product voor een NCP (Neighberhood Care Point) van kinderen van 2 tot 6 jaar.
Juist asbest.
Een NCP is een soort school die gesticht is door All Out Africa. Hier komen kinderen die thuis niks hebben, hoofdzaak van deze school is dat de kinderen hier 2 x per dag wat te eten krijgen. Verder krijgen ze hier wat wiskunde en de Engelse taal.
Dus maandag hebben we de vloer van de storeroom van de keuken gelegd. Maar wel om 1 uur naar de Lodge want het schijnt dat je hier wel van werken dood gaat.
Uiteraard reden de kombi’s weer niet dus weer een half uur tot 3 kwartier lopen naar de meat market en vandaar uit met een kombi naar de lodge. Daar kom je dan pas om kwart voor 3 aan.
Een kombi is een taxibusje waar je met max 15 personen in kunt zitten, meestal zitten er meer in, en waar iedereen gebruik van maakt, eigen auto’s hebben ze niet.
Van alle keren hebben we op dat moment de kombi maar 2 keer kunnen pakken. Daar kan de NS nog een voorbeeld aan nemen.
Dit was ook de dag dat de overige 4 wekers naar huis gingen.
Toen we op de lodge aankwamen had ik helaas net het afscheid van kwek en kwak gemist.
Dit is ook de dag dat er weer nieuwe vrijwilligers komen.
Elke maand komen er nieuwe vrijwilligers, sommigen blijven 4 weken en sommigen 6 weken
’s Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken op een groot scherm met de beamer.
Nee, het beest heeft me niet in de arm gestoken. Nog 2 x raden.
Dinsdag (5 april) Michel vertelde ’s morgens dat ie wat later zou komen. Dus Tom en ik naar de NCP en alvast alles gereed leggen om de vloer in de keuken af te maken, na 4 uur gewacht te hebben zijn we hem dan toch maar gesmeerd, toen wij in de kombi stapten, stapte hij eruit met een vrouwtje dus hij was allang blij dat wij er vandoor gingen. Dus middagje vrij, ff lekker wezen shoppen met Joy in Mbabane. Korte broek, shirtje en slippers gekocht. De slippers zijn achteraf voor de sier want ze lopen voor geen meter. Na alle inkopen waren we zo vreselijk moe dat we moesten uitpuffen op een terrasje. En dan moet je nog weer terug naar Ezelwini, wat een chaos dat er heerst op zo’n kombi parkeerplek. Iedereen schreeuwt de plaatsnaam van de eindbestemming en dat maal 50 kombi’s. Maarten en ik helpen deze mensen dan ook regelmatig door manzini, manzappa, manzappa, manzini te schreeuwen. We zijn tenslotte vrijwilligers hier. De mensen vinden dat geweldig.
Jeuheu, bericht van de duikschool, mijn telefoon kan niet per post, maar moet op een andere manier hier komen. Theoretisch komt ie de 16de aan.
’s Avonds zijn we naar de film geweest, fighter best wel leuke film. Daarna lag ik net goed en wel in bed, lekker warm, een zucht voor het daadwerkelijke slapen gaan, moet je pissen. Valt mee denken jullie, maar hier niet. Wij hebben geen wc op kamer dus moet je eerst over de veranda lopen naar de wc’s, dus moet je theoretisch de broek aan enz. enz. geen zin in dus broek niet aan. Er was dus nog iemand op de veranda, balen, op de rem omkeren, want er is ook nog een sluiproute naar de wc’s. Daar stuitte ik op een situatie die ik hier niet neer durf te zetten. Willen jullie dit toch weten verwijs ik jullie naar mijn Nederlandse medereisgenoten.;)
Nee, het beest heeft me niet in de been gestoken. Nog 1 x raden.
Woensdag (6 april) mijn zus was jarig, leuk hè.
Toen we ‘s morgens langs het gebouwtje van All Out Africa liepen kregen we te horen dan Michel die dag niet kwam. Hij moest naar het ziekenhuis met zijn zere hoofd. Dus er was serieus wat met hem aan de hand.
Wij hebben die dag een boekenkast getimmerd van afval hout en voorbereiding getroffen om, stel dat hij er donderdag weer was, de vloer in de keuken af te maken.
’s Avond zijn we naar de chinees gegaan want woensdags is het altijd Swazifood dag en dat is net ff minder dan de rest van het eten. Als ze het koken ben je direct in staat om de brandweer te bellen zo’n verbrande lucht dat er vanaf komt. Op zich kun je het wel eten, maar de chinees is ook wel een keer lekker.
Donderdag (7 april) Michel was er weer, hij was niet naar het ziekenhuis geweest, want zijn zere hoofd was over. Alleen had hij nu las van zijn schouder.
Jammer dat wij de voorbereiding al hadden getroffen voor het afmaken van de vloer, want nu moest ie wel. We hebben de vloer die dag helemaal afgekregen.
Vrijdag (8 april) Was weer een halve dag. ’s Middags hadden we een lunch met bbq, hoe kan het ook anders, met alle mensen die wat met All Out Afica te maken hadden.
’s Middags zijn we begonnen met een filmmarathon, we hebben in totaal 4 films gekeken, omdat het best wel koud wordt ’s avonds zat iedereen in knuffelmodus op de bank met een dekentje om, wijntje erbij zeer relaxt allemaal. ’s Avond moest ik samen met Suzie koken heel gezond allemaal zal proberen om een kopietje te maken van wat we hier eten. Best te kanen allemaal. Daarna zouden we eerst nog naar een barretje gaan, maar daar had ik totaal geen zin meer in. Lag te comfortabel op het bankie met Jessica.
Zaterdag (9 april) Tom mijn neefje is jarig
Zaterdag was een vrije dag, waar ik toch serieus ff wat aan mijn huidkleur moest doen. Dus met de Nederlanders naar het zwembad, lekker zwemmen zonnen en lunchen.
’s Avonds zijn we met zijn allen naar de chinees geweest omdat het zeer goed beviel afgelopen woensdag. Saai om te lezen hè!
Alleen dit keer was er wel iets bijzonders. Hebben we in Nederland ooit wel eens gehoord dat de chinees om 8 uur ’s avonds op een zaterdag de rijst op heeft. Hier kan dat dus wel :).
Zondag (10 april) Na een ontbijtje gemaakt te hebben voor wat medevrijwilligers (wentelteefjes kennen ze hier niet) zijn we, Max, Jessica Joy en ik, naar de kerk geweest.
Dat was serieus een geweldige ervaring om mee te maken.
Toen we binnen kwamen keek iedereen ons natuurlijk aan, er werd speciaal een rij voor ons vrij gemaakt vooraan. Toen wij binnen kwamen waren de mensen al druk aan het zingen.
Volgens mij waren er drie dominees bij de dienst aanwezig. Eentje voor de intro en de outro en twee voor de dienst zelf. De intro dominee was een grote kerel die tijdens de liedjes vooraf op een vuvuzela blaasde waar een olifant jaloers op wordt. Een compleet drumstel keyboard en een serieuze PA (JBL EON serie voor de kenners) installatie was aanwezig en alles stond maximaal. Een meisje had zin om ff op het podium te dansen tijdens een liedje en dat deed ze dan ook, zeer goed kon ze dat.
Nadat de mensen waren uitgezongen, en dat kunnen ze, en uit gedanst begon de intro dominee ons te introduceren aan de hele kerk. Wij moesten op het podium meedansen echt iets voor mij (NOT) en daar heb ik ze toch wat laten zien waar ikzelf verbaast van stond. Al die lui ons toe lachen natuurlijk, nee niet uitlachen. Daarna begon de dienst en iedereen deed mee best lachen beetje interactief was het allemaal.
De ene dominee deed het in het Engels en de andere herhaalde hem in het SwiSwati.
Iedereen was zeer enthousiast dat wij er waren en wou ons een hand geven na de dienst.
De dominees hebben onze ook nog bedankt voor onze aanwezigheid en heeft vervoer terug geregeld naar de lodge.
Oh ja bijna vergeten waar ik ook alweer gestoken was, het beest heeft het dus gepresteerd om mij op mijn tepel te steken.
Iedereen moest dus voelen en kijken wat de gevolgen waren en het verloop van herstel volgen. De tepel was serieus 3 keer zo groot. Was bijna van plan een BH te kopen.
Dat was het dan voor deze week, heb deze week niet zoveel nieuwe foto’s dus gooi er wat willekeurig op, ok?
Krijg de video van in de kerk er niet op dus bij deze staat ie op youtube. http://www.youtube.com/watch?v=jJhZtRPXbi8
Tot de volgende keer.
-
11 April 2011 - 16:30
Elly:
Ha ha Albert, wat een prachtig verslag. Kzou bijna jaloers worden op die beet... Grut ben er lekker uitgebreid voor op bed gaan liggen. (Das beter aj slap van de lag bent) Weet je...kzie veel dingen zo voor me. SUPERGAAF. Geniet nog even en ik heur gerne meer. Xx -
11 April 2011 - 16:58
Moeder Marie.:
hallo Albert,
Mooi dat je weer eens wat van je laat horen.
We hadden al steeds gekeken of er al een nieuw verslag bijgekomen was.
Je maakt heel wat mee lees ik.
Nou weer een grote tepel.
als je een bh nodig hebt zal ik hem alvast voor je kopen,
Maar ik hoop als je weer naar huis komt
dat het dan niet nodig meer is.
Welk beest heeft je eigenlijk gestoken?
Doe je best de laatste week en ik denk,
dat er daar in de buurt nergens zo'n mooie keuken te vinden is.
Geniet nog even en doot henig an. allemaal de groeten.
je vader en moeder
-
11 April 2011 - 19:13
Francisca:
Hey Alberrrt,
Leuke stukjes om te lezen iedere keer weer!
Ik vind dat je dat gewoon moet blijven doen als je weer thuis bent, dan word het "Albert's collum" haha.
Mooie foto's ook weer, ziet er gezellig uit! ;)
Nou tot over een week!
Groetjes Francisca
P.S. Nu heb je nog niet verteld waar je nu wel gestoken bent.......haha! -
11 April 2011 - 20:07
Anton En Gerda:
Hallo Albert, we hebben weer genoten.
Alleen misgegokt wat de plek van de beet betreft.
Wij dachten je GROTE TEEN.
Maar mooi werk hebben jullie gemaakt, maar missen een keukenblokje.
Waar moet de kokkin de pan op zetten?
Of hebben ze buiten een vuurtje?
Ik denk niet dat je straks bij Niverplast zo wordt onthaald op de vroege ochtend.
De kindjes zijn wel dol op je.
We wensen je nog veel succes en plezier deze laatste week.
En beterschap!!!
Gr. Anton en Gerda -
11 April 2011 - 20:14
X220330011:
en er was niemand die het even wilde uitzuigen?? -
12 April 2011 - 06:04
Marjolein:
hey daar is onze schrijver weer!! geweldige story geschreven joh!
maar uhh wat voor een beest was het dan? Tijger of zo mmmmm,....
maar uhh nog een weekje he? Heel veel plezier! Geniet r nog van en doe wat goeds daar!!
groetjes en tot horens!
marjolein -
12 April 2011 - 19:17
Arjan:
Hee Albert
Wat een mooi verhaal weer..
Zat al te denken dat word krap daarzo
maar gelukkig was het je tepel.
Wat een gezellige boel daarzo in de kerk :)
tot over een week
-
12 April 2011 - 20:11
Mieke En De Rest....:
ha , die onze Albert, geweldig dat je het zo leuk vindt, je grote zus is trots op je. Het mankeerde je ook nog maar net aan een grote tepel.... maar troost je als je stop met de voeding voor deze beestjes wordt ie vanzelf weer kleiner. Appie geniet nog met volle teugen van deze week, we zien je volgende week weer en hopen dan nog meer van je verhalen te genieten!!!!
groetjes en een dikke smok van Lize & Lore, Siebe, Tijmen, Tom, Erik en Mieke. -
13 April 2011 - 13:10
Sylvia:
Hee...
wat onwijs super dat jullie naar een kerk zijn geweest... (jaloers...) Had ik ook nog wel willen doen!
Maar tja daar ontbrak bij mij de tijd aan!
Wel lachen om te horen dat michel nu niet echt hard meer aan het werk is! Wel heel erg jammer voor jou, hoop wel dat je het afkrijgt want dat zou natuurlijk super zijn.
Enne... waar stuitte jij nou op toen je de sluip route nam??? Aapies?
Geweldige foto van jou en jess trouwens..
Doe iedereen de groetjes.. en ga jullie verhalen straks wel missen.
Echt vet raar dat jullie daar gewoon nog lekker zitten en dat ik hier al weer helemaal in het Nederlandse ritme zit.
Ook dat is soms niet heel erg hoor! Vooral de Nederlandse luxe is weer heerlijk!
Geniet er nog even van de laatste dagen en zodra jullie er weer zijn ff reunie plannen :D..
groetjes -
13 April 2011 - 13:12
Sylvia:
Geweldig zie net je filmpje van je ontvangst wat je krijgt als je op je werk komt!!
Geniaall!!!!!
Ik mis zelf het geschreeuw teacher teacher teacher... en natuurlijk hun eigen gebrabbel in Siswati.
IK MIS ALLES!!!! -
14 April 2011 - 09:09
D:
albert,
Als ik naar buiten kijk naar de Nederlandse lentezon en de vogels hoor fluiten dan denk ik terug aan die tijd dat we samen waren! Maar gelukkig kom je gauw weer, gaan we dan weer samen op pad? door de bossen door de velden en de hei? Zul je dan wel voorzichtig zijn? en mij niet laten vallen? zoals het je overkwam met je vorige twee rode liefdes??? Tot gauw!
een ronk van je DUC -
14 April 2011 - 09:15
Brusseltjes:
Hey Albert,
Je verhaal spreekt weer voor zich! Geniet nog van de daagjes daar!
Voor straks een goede vlucht en tot ziens.
Groetjes Jan en Alinde
Karine, Rick
Arne en Jannieke -
15 April 2011 - 20:58
Moeder Van Joy:
Hoi Albert,
Ik heb genoten van je verhalen, foto's en video's!
Ook voor jou een goede terug-reis enne waarschijnlijk tot dinsdag!
Groetjes, familie Flinterman.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
